عافیت طلبی یک بازنشسته مغبون!...

ابتدا به شدت سعی داشتم تا دبیرستان را تمام کنم و دانشکده را شروع کنم،

سپس به شدت سعی داشتم تا دانشگاه را تمام کرده و وارد بازار کار شوم،

بعد تمام تلاشم این بود که ازدواج کنم و صاحب فرزند شوم، سپس تمام

سعی و تلاشم را برای فرزندانم بکار بردم تا آنها را تا حد مناسبی پرورش

دهم، سپس می توانستم به کار برگردم، اما برای بازنشستگی تلاش کردم،

اما اکنون که در حال مرگ هستم، ناگهان فهمیده ام که فراموش کرده بودم

زندگی کنم!

لطفا اجازه ندهید این اتفاق برای شما هم تکرار شود.

قدر دادن موقعیت فعلی خود باشید و از هر روز خود لذت ببرید...

برای به دست آوردن پول، سلامتی خود را از دست می دهیم!

سپس برای بازیابی مجدد سلامتی مان پول مان را از دست می دهیم!

گونه ای زندگی می کنیم که گویا هرگز نخواهیم مرد!

و گونه ای می میریم که گویا هرگز زندگی نکرده ایم!